Forum
Festa e nënës, 8 Marsi
Pejgamberi a.s. ka paralajmëruar për pasimin e ummetit të tij ndaj Jehudëve, Krishterëve, Persianëve.
Transmetohet nga Saidi r.a. se Pejgamberi a.s ka thënë: “Do t’i pasoni traditat e popujve para jush pëllëmbë pas pëllëmbe dhe hap pas hapi edhe nëse ata hynë në birën e hardhucës do t’i ndiqni, i thamë: O i Dërguari i Allahut, Jehudët dhe Krishterët? Tha: E kend tjetër?” (transmeton Buhariu (3269) dhe Muslimi (2669).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Pejgamberi a.s. ka thënë: “Nuk do të ndodhë Kijameti përderisa do t’i pason umeti (populli) im shekujt para tij pëllëmbë pas pëllëmbe dhe hap pas hapi i është thënë: O i Dërguari i Allahut Persianët dhe Romakët? Tha: E kush tjetër përveç atyre?” (transmeton Buhariu 6888).
Këtë ummet e ka pasuar injoranca dhe risitë (bidatet) nga popujt e mëparshëm si Jehudët, Krishterët, Persianët, Romakët në besimet, drejtimet, moralin dhe metodat e tyre, mirëpo ajo që na intereson neve tash është që t’ia tërheqim vërejtjen në këtë ditë në pasimin përngjamjen me ta në “risinë” me emrin “Festa e nënës, 8 Marsi apo “Festa e familjes”. Pra, këto ditë i kanë shpikur Jehudët për “nderim” sipas pretendimit dhe supozimit të tyre ndaj nënës sa që është bërë kjo ditë e madhe që njerëzit vizitohet mes veti, i dërgojnë njëri tjetrit dhurata e letra modeste e kur mbaron kjo ditë kthehen qështjet dhe rrespekti ashtu siç ka qenë me herët nga mos vizita e të afërmëve dhe padrejtësia në mes tyre.
Çudi është me muslimanët që të kenë nevojë sikur kjo përngjarje dhe festë kur dihet se Allahu e ka obliguar mirësinë dhe rrespektimin ndaj nënës dhe e ka ndaluar padrejtësinë ndaj saj e për atë e ka bërë edhe shpërblimin në shkallët më të larta.
Sa festa ka në Islam?
Muslimani vëren në këto ditë shtimin e festave ndër muslimanët si psh: Festa e punëtorëve, Festa e mësuesit. Festa e nënës etj. Andaj të gjitha këto janë pasim i Jehudëve, dhe Krishterëve. Këto festa nuk kanë bazë në fenë e pastërt Islame, kur dihet se në Islam janë vetëm dy festa: Festa e Fitër dhe Kurban Bajramit.
Transmetohet nga Enes bin Maliku r.a.se thotë: Kanë qenë në kohën e injorancës para Islame dy ditë që luanim në to. E kur erdhi Pejgamberi a.s. në Medine tha: “Kanë qenë tek ju dy ditë që luanit në to e Allahu ua ka zëvendësuar këto dy ditë me dy më të mira. Ditën e Fitër Bajramit dhe Ditën e Kurban Bajramit” (transmeton Ebu Davudi (1134) dhe Nesaiu (1556), hadithin e ka bërë Sahih Shejh Albani.
Mirësia ndaj nënës
Allahu xh.sh. thotë:
“Adhurone All-llahun e mos i shoqëroni Atij asnjë send, sillnu mirë ndaj prindërve, ndaj të afërmve, ndaj jetimëve, ndaj të varfërve, ndaj fqiut të afërt, ndaj fqiut të largët, ndaj shokut pranë vetes, ndaj udhëtarit të largët dhe ndaj robërve. All-llahu nuk e do atë që është kryelartë dhe atë që lavdërohet “ (En-nisa 36).
Allahu xh.sh thotë:
“Zoti yt ka dhënë urdhër të prerë që të mos adhuroni tjetër pos Tij, që të silleni në mënyrë bamirëse ndaj prindërve. Nëse njërin prej tyre, ose që të dy, i ka kapur pleqëria pranë kujdesit tënd, atëherë mos u thuaj atyre as “of - oh”, as mos u bë i vrazhdë ndaj tyre, po atyre thuaju fjalë të mira (të buta respektuese). (El-Israë 23)
Transmetohet nga Ebu Hurejra r.a. i cili ka thënë se: Erdhi një njeri tek Pejgamberi a.s. dhe i tha: O i Dërguari i Allahut kush e meriton më së shumti shoqërimin? Tha: Nëna yte. Pastaj kush? Tha: Nëna yte. Pastaj kush? Tha: Nëna yte. Pstaj kush? Tha Pejgamberi a.s.: babai yt (transmeton Buhariu (5626) dhe Muslimi (2548).
Thotë El-Hafidh bin Haxher se ka thënë Ibën Bettal: Është e natyrshme që të jenë për nënën tre shembuj që nuk janë për babain thotë: Është kjo përarsye të vështërisë së nënës gjatë shtatzënisë, lindjes së fëmiut dhe dhënjes gji. Në këto tri gjëra veçohet nëna dhe ndien vështirësi e pastaj babai e shoqëron atë në edukim. Argument për këtë është fjala e Allahut xh.sh. ku thotë:
“Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjinin. (e porositëm) Të jeshë mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve tu, pse vetëm te Unë kthimi juaj.” (Llukman 14).
I ka barazuar ata dy në edukim mirëpo nënën e ka veçuar me tri gjëra. Thotë Kurtubiu: Qëllimi është që nëna e meriton prej fëmijës së saj rrespektin më të madh dhe ka përparësi në rrepekt ndaj babait.
Thotë Ajjadi: Shumica e dijtarëve janë të mendimit se nëna e meriton mbikëqyrjen më të madhe se sa babai, është thënë se mirësia ndaj atyre dyve është e njejtë por mendimi i parë është më i saktë. (Fethul Barij 10/ 402).
Sheriati i Pastërt Islam ka urdhëruar për rrespektimin dhe vizitën e nënës edhe nëse është krishtere.
Transmetohet nga Esma bija e Ebu Bekrit r.a. se ka thënë: Më mori nëna ime në kohën e Pejgamberit a.s. e ajo ishte kishtere, e pyeta Pejgamberin a.s. për këtë dhe i thashë: O i Dërguari i Allahut më ka marrë nëna ime dhe ajo është e pëlqyer ndaj meje a e vizitoi atë? Tha Pejgamberi a.s.: “Po vizitoje nënën tënde” (transmeton Buhariu (2477).
Nëna në vendet e kufrit (pabesimit)
Përcjellësi i gjendjes së familjs në përgjithësi e në veçanti të nënës në shoqëri jashtë shoqërisë Islame dëgjon dhe lexon gjëra të quditshme.
Siç tregojnë disa vizitues që kanë qenë në vendet e kufrit thonë se mundesh të gjesh në tregje apo rrugë duke ecur nënën me të birin a po bijën e saj apo babain me birin apo bijën e tij e nuk mundesh të gjeshë familje të kompletuar që del nëpër tregje apo në çfarëdo shëtije qoftë.
Trgohet gjithashtu se nëse nëna apo babai e arrin moshën e pleqërisë i vendosin ata në katin (vendin) e pleqëve dhe pensionistëve.
Disa muslimanë i kanë vizituar këto kate dhe vende dhe i kanë pyetur dis aprej tyre për sigurinë e tyre të gjithë janë përgjegjur dhe kanë thënë “vdekja”!!.
Pra, kjo nuk është për diçka tjetër por vetëm se ata janë pesimizuar dhe mërzitur nga kjo jetë e zymtë në kohën kur kanë nevojë më së shumti për mbikqyerje dhe ndihmë.
Mendimet e dijetarëve rreth Festës së Nënës 8 Marsit
Prej qështjeve që janë pasim i pabesimtarëve janë edhe pasimi i tyre në qështjet e adhurimit, pasimi i tyre në qështjet rivale si ndërtimi mbi varre dhe teprimi në to.
Pejgamberi a.s. ka thënë: “I ka mallkuar Allahu xh.sh Jehudët dhe Krishterët përarsye se i kanë marrur varret e Pejgamberëve të tyre xhami”
Ka informuar gjithashtu se nëse vdiste ndojnë person i mirë te ata ndërtonin mbi varrin e tij xhami dhe kanë vendosur mbi te fotografi, se ata janë krijesa të këqija.
Janë vërejtur argumente se kjo vepër është nga shirku i madh përarsye të teprimit në varreza çka është e njohur tek të gjithë se shkaku i ndalimit të saj është edhe pasimi i Jehudëve dhe Krishterëve.
Gjithashtu pasimi i tyre në festat që ka shirk në to dhe bidate si festa e ditëlindjes së Pejgamberit a.s., festat e ditëlindjeve të kryetarëve dhe mbretërve të tyre, e ndodhë që këto rivale të emërtohen me ditë apo javë si: “Dita e atdhetarisë”, “Dita e nënës”, “Dita e mësuesit” etj. Të gjitha këto festa nëse vërehen tek muslimanët janë të ardhura nga pabesimtarët. Nuk ka në Islam tjetër festë përveç Festës së Fitër dhe Kurban Bajramit pra, përveç këtyre dyjave të gjitha festat tjera janë bidat dhe përngjarje me pabesimtarët. Prandaj, iu obligohet muslimanëve që të kenë kujdesë në këtë e të mos mashtrohen me ata të cilët i përkasin Islamit dhe e injorojnë realitetin e tij dhe binë në këto vepra nga injoranca dhe padituria, apo ndoshta nuk e injorojnë realitetin e Islamit por i veprojnë këto gjëra qëllimisht pra në këtë rast mëkati është më i madh. "Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e All-llahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e All-llahut në botën jetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh All-llahun." (El-Ahzab 21).
Salih bin Fevzan El-Fevzan
Pejgamberi a.s. ka paralajmëruar për pasimin e ummetit të tij ndaj Jehudëve, Krishterëve, Persianëve.
Transmetohet nga Saidi r.a. se Pejgamberi a.s ka thënë: “Do t’i pasoni traditat e popujve para jush pëllëmbë pas pëllëmbe dhe hap pas hapi edhe nëse ata hynë në birën e hardhucës do t’i ndiqni, i thamë: O i Dërguari i Allahut, Jehudët dhe Krishterët? Tha: E kend tjetër?” (transmeton Buhariu (3269) dhe Muslimi (2669).
Transmetohet nga Ebu Hurejre se Pejgamberi a.s. ka thënë: “Nuk do të ndodhë Kijameti përderisa do t’i pason umeti (populli) im shekujt para tij pëllëmbë pas pëllëmbe dhe hap pas hapi i është thënë: O i Dërguari i Allahut Persianët dhe Romakët? Tha: E kush tjetër përveç atyre?” (transmeton Buhariu 6888).
Këtë ummet e ka pasuar injoranca dhe risitë (bidatet) nga popujt e mëparshëm si Jehudët, Krishterët, Persianët, Romakët në besimet, drejtimet, moralin dhe metodat e tyre, mirëpo ajo që na intereson neve tash është që t’ia tërheqim vërejtjen në këtë ditë në pasimin përngjamjen me ta në “risinë” me emrin “Festa e nënës, 8 Marsi apo “Festa e familjes”. Pra, këto ditë i kanë shpikur Jehudët për “nderim” sipas pretendimit dhe supozimit të tyre ndaj nënës sa që është bërë kjo ditë e madhe që njerëzit vizitohet mes veti, i dërgojnë njëri tjetrit dhurata e letra modeste e kur mbaron kjo ditë kthehen qështjet dhe rrespekti ashtu siç ka qenë me herët nga mos vizita e të afërmëve dhe padrejtësia në mes tyre.
Çudi është me muslimanët që të kenë nevojë sikur kjo përngjarje dhe festë kur dihet se Allahu e ka obliguar mirësinë dhe rrespektimin ndaj nënës dhe e ka ndaluar padrejtësinë ndaj saj e për atë e ka bërë edhe shpërblimin në shkallët më të larta.
Sa festa ka në Islam?
Muslimani vëren në këto ditë shtimin e festave ndër muslimanët si psh: Festa e punëtorëve, Festa e mësuesit. Festa e nënës etj. Andaj të gjitha këto janë pasim i Jehudëve, dhe Krishterëve. Këto festa nuk kanë bazë në fenë e pastërt Islame, kur dihet se në Islam janë vetëm dy festa: Festa e Fitër dhe Kurban Bajramit.
Transmetohet nga Enes bin Maliku r.a.se thotë: Kanë qenë në kohën e injorancës para Islame dy ditë që luanim në to. E kur erdhi Pejgamberi a.s. në Medine tha: “Kanë qenë tek ju dy ditë që luanit në to e Allahu ua ka zëvendësuar këto dy ditë me dy më të mira. Ditën e Fitër Bajramit dhe Ditën e Kurban Bajramit” (transmeton Ebu Davudi (1134) dhe Nesaiu (1556), hadithin e ka bërë Sahih Shejh Albani.
Mirësia ndaj nënës
Allahu xh.sh. thotë:
“Adhurone All-llahun e mos i shoqëroni Atij asnjë send, sillnu mirë ndaj prindërve, ndaj të afërmve, ndaj jetimëve, ndaj të varfërve, ndaj fqiut të afërt, ndaj fqiut të largët, ndaj shokut pranë vetes, ndaj udhëtarit të largët dhe ndaj robërve. All-llahu nuk e do atë që është kryelartë dhe atë që lavdërohet “ (En-nisa 36).
Allahu xh.sh thotë:
“Zoti yt ka dhënë urdhër të prerë që të mos adhuroni tjetër pos Tij, që të silleni në mënyrë bamirëse ndaj prindërve. Nëse njërin prej tyre, ose që të dy, i ka kapur pleqëria pranë kujdesit tënd, atëherë mos u thuaj atyre as “of - oh”, as mos u bë i vrazhdë ndaj tyre, po atyre thuaju fjalë të mira (të buta respektuese). (El-Israë 23)
Transmetohet nga Ebu Hurejra r.a. i cili ka thënë se: Erdhi një njeri tek Pejgamberi a.s. dhe i tha: O i Dërguari i Allahut kush e meriton më së shumti shoqërimin? Tha: Nëna yte. Pastaj kush? Tha: Nëna yte. Pastaj kush? Tha: Nëna yte. Pstaj kush? Tha Pejgamberi a.s.: babai yt (transmeton Buhariu (5626) dhe Muslimi (2548).
Thotë El-Hafidh bin Haxher se ka thënë Ibën Bettal: Është e natyrshme që të jenë për nënën tre shembuj që nuk janë për babain thotë: Është kjo përarsye të vështërisë së nënës gjatë shtatzënisë, lindjes së fëmiut dhe dhënjes gji. Në këto tri gjëra veçohet nëna dhe ndien vështirësi e pastaj babai e shoqëron atë në edukim. Argument për këtë është fjala e Allahut xh.sh. ku thotë:
“Ne njeriun e kemi urdhëruar për (sjellje të mira ndaj) prindërit të vet, sepse nëna e vet atë e barti me mund pas mundi dhe pas dy viteve ia ndau gjinin. (e porositëm) Të jeshë mirënjohës ndaj Meje dhe ndaj dy prindërve tu, pse vetëm te Unë kthimi juaj.” (Llukman 14).
I ka barazuar ata dy në edukim mirëpo nënën e ka veçuar me tri gjëra. Thotë Kurtubiu: Qëllimi është që nëna e meriton prej fëmijës së saj rrespektin më të madh dhe ka përparësi në rrepekt ndaj babait.
Thotë Ajjadi: Shumica e dijtarëve janë të mendimit se nëna e meriton mbikëqyrjen më të madhe se sa babai, është thënë se mirësia ndaj atyre dyve është e njejtë por mendimi i parë është më i saktë. (Fethul Barij 10/ 402).
Sheriati i Pastërt Islam ka urdhëruar për rrespektimin dhe vizitën e nënës edhe nëse është krishtere.
Transmetohet nga Esma bija e Ebu Bekrit r.a. se ka thënë: Më mori nëna ime në kohën e Pejgamberit a.s. e ajo ishte kishtere, e pyeta Pejgamberin a.s. për këtë dhe i thashë: O i Dërguari i Allahut më ka marrë nëna ime dhe ajo është e pëlqyer ndaj meje a e vizitoi atë? Tha Pejgamberi a.s.: “Po vizitoje nënën tënde” (transmeton Buhariu (2477).
Nëna në vendet e kufrit (pabesimit)
Përcjellësi i gjendjes së familjs në përgjithësi e në veçanti të nënës në shoqëri jashtë shoqërisë Islame dëgjon dhe lexon gjëra të quditshme.
Siç tregojnë disa vizitues që kanë qenë në vendet e kufrit thonë se mundesh të gjesh në tregje apo rrugë duke ecur nënën me të birin a po bijën e saj apo babain me birin apo bijën e tij e nuk mundesh të gjeshë familje të kompletuar që del nëpër tregje apo në çfarëdo shëtije qoftë.
Trgohet gjithashtu se nëse nëna apo babai e arrin moshën e pleqërisë i vendosin ata në katin (vendin) e pleqëve dhe pensionistëve.
Disa muslimanë i kanë vizituar këto kate dhe vende dhe i kanë pyetur dis aprej tyre për sigurinë e tyre të gjithë janë përgjegjur dhe kanë thënë “vdekja”!!.
Pra, kjo nuk është për diçka tjetër por vetëm se ata janë pesimizuar dhe mërzitur nga kjo jetë e zymtë në kohën kur kanë nevojë më së shumti për mbikqyerje dhe ndihmë.
Mendimet e dijetarëve rreth Festës së Nënës 8 Marsit
Prej qështjeve që janë pasim i pabesimtarëve janë edhe pasimi i tyre në qështjet e adhurimit, pasimi i tyre në qështjet rivale si ndërtimi mbi varre dhe teprimi në to.
Pejgamberi a.s. ka thënë: “I ka mallkuar Allahu xh.sh Jehudët dhe Krishterët përarsye se i kanë marrur varret e Pejgamberëve të tyre xhami”
Ka informuar gjithashtu se nëse vdiste ndojnë person i mirë te ata ndërtonin mbi varrin e tij xhami dhe kanë vendosur mbi te fotografi, se ata janë krijesa të këqija.
Janë vërejtur argumente se kjo vepër është nga shirku i madh përarsye të teprimit në varreza çka është e njohur tek të gjithë se shkaku i ndalimit të saj është edhe pasimi i Jehudëve dhe Krishterëve.
Gjithashtu pasimi i tyre në festat që ka shirk në to dhe bidate si festa e ditëlindjes së Pejgamberit a.s., festat e ditëlindjeve të kryetarëve dhe mbretërve të tyre, e ndodhë që këto rivale të emërtohen me ditë apo javë si: “Dita e atdhetarisë”, “Dita e nënës”, “Dita e mësuesit” etj. Të gjitha këto festa nëse vërehen tek muslimanët janë të ardhura nga pabesimtarët. Nuk ka në Islam tjetër festë përveç Festës së Fitër dhe Kurban Bajramit pra, përveç këtyre dyjave të gjitha festat tjera janë bidat dhe përngjarje me pabesimtarët. Prandaj, iu obligohet muslimanëve që të kenë kujdesë në këtë e të mos mashtrohen me ata të cilët i përkasin Islamit dhe e injorojnë realitetin e tij dhe binë në këto vepra nga injoranca dhe padituria, apo ndoshta nuk e injorojnë realitetin e Islamit por i veprojnë këto gjëra qëllimisht pra në këtë rast mëkati është më i madh. "Ju e kishit shembullin më të lartë në të dërguarin e All-llahut, kuptohet, ai që shpreson në shpërblimin e All-llahut në botën jetër, ai që atë shpresë e shoqëron duke e përmendur shumë shpesh All-llahun." (El-Ahzab 21).
Salih bin Fevzan El-Fevzan
